Τον τελευταίο καιρό ζούμε όλοι μας –και ιδιαίτερα εμείς οι εκπαιδευτικοί –μια πρωτόγνωρη για τα τελευταία τουλάχιστον 50 χρόνια κατάσταση που συνίσταται από μια ευθεία υποβάθμιση της αγοραστικής μας δύναμης (μειώσεις μισθών , αύξηση άμεσης και έμμεσης φορολογίας ) αλλά ταυτόχρονα και μία πρωτοφανή επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα (αύξηση ωρών διδασκαλίας , δραματικές μειώσεις στους διορισμούς , απόλυση χιλιάδων αναπληρωτών και ωρομίσθιων συναδέλφων , κατάργηση του 60-40 στους διορισμούς , εισαγωγή του θεσμού του αναπληρωτή μειωμένου ωραρίου , υποχρεωτική απογευματινή βάρδια για πολλούς συναδέλφους με το «πιλοτικό ολοήμερο» , αξιολόγηση από το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων και τον εκάστοτε δήμαρχο …..)
Και έπεται συνέχεια! Η υπουργός Παιδείας , παριστάνοντας τον τιμητή των πάντων , έχει στοχοποιήσει σκόπιμα τους εκπαιδευτικούς φορτώνοντάς τους όλα τα δεινά της εκπαίδευσης ξεχνώντας να μιλήσει για την υποχρηματοδότηση της Παιδείας ,για τα απαράδεκτα σχολικά κτήρια , για τα ακατάλληλα βιβλία , για τα 30άρια τμήματα που εισάγει –και επίσημα πλέον ,για την οικονομική εξαθλίωση των εκπαιδευτικών , για την ομηρία χιλιάδων αναπληρωτών και ωρομισθίων συναδέλφων… Αντ’ αυτού , όπου βρεθεί κουνά επιδεικτικά το δάκτυλο κατηγορώντας και εκβιάζοντας τους εκπαιδευτικούς του Δημόσιου σχολείου , τη στιγμή που αυτή στέλνει τα παιδιά της στο ακριβότερο ιδιωτικό της Αττικής !
Αυτές τις ώρες λοιπόν χρειάζεται μόνο ενότητα και αγώνας , τόσο σε κεντρικό όσο και τοπικό επίπεδο. Η παράταξή μας ,που δεν έχει λείψει από κανέναν αγώνα ,ανεξάρτητα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση, με τις θέσεις της και τις προτάσεις της έχει συμβάλει σε σημαντικές κατακτήσεις του κλάδου-ενδεικτικά και μόνο ας θυμηθούμε την κατάκτηση του 60-40 και τον υπερτριπλασιασμό των διορισμών δασκάλων αλλά και νηπιαγωγών τα προηγούμενα χρόνια.
Σαν συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ προτάσσουμε πάντα το συμφέρον του κλάδου , πέρα από μικροπαραταξιακές λογικές που υπονομεύουν την ενότητα.
Δυστυχώς όμως , το συνδικαλιστικό κίνημα έχει μέσα του έναν Δούρειο Ίππο που ακούει στο όνομα ΠΑΣΚ! Σε επίπεδο ΔΟΕ η συνδικαλιστική της ηγεσία δεν ψήφισε την πρόταση για τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις ,καθιστώντας αυτόματα έτσι την κυβερνητική παράταξη σύμμαχο και υπερασπιστή του ΔΝΤ και της υπουργού Παιδείας! Αλλά και σε τοπικό επίπεδο τα στελέχη της ΠΑΣΚ προσπαθούν να απαξιώσουν τον αγώνα των εκπαιδευτικών και να δημιουργήσουν ένα κλίμα ηττοπάθειας μεταξύ των συναδέλφων , διαδίδοντας πως όλα είναι τελειωμένη υπόθεση και ο αγώνας είναι εκ προοιμίου χαμένος . Ας είναι έτσι λοιπόν! Ο καθένας διαλέγει θέση την ώρα που αρχίζει ο αγώνας ! –εξάλλου όλοι κρινόμαστε!
Η θέση της ΔΑΚΕ είναι ξεκάθαρη:
ΟΧΙ
-στην οικονομική εξαθλίωση του εκπαιδευτικού
-στην κατάργηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων
-στην «αξιολόγηση»
-στην απαξίωση του ρόλου του εκπαιδευτικού
-στις απολύσεις συναδέλφων αναπληρωτών και ωρομισθίων
-στα δήθεν «πιλοτικά» ολοήμερα
-στην επέκταση του ωραρίου μας
«ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΩΝ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ!
–ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ!
-Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕ ! -ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!
